مقایسه فاکتور‌های آمادگی جسمانی در بین دانش‌آموختگان آجا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز

2 دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز

3 دانشجوی دکترا فیزیولوژی ورزشی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران(نویسنده مسئول)abbasforoughi233@gmail.com

چکیده

تشخیص آمادگی جسمانی و ظرفیت عملکردی افراد نظامی از دغدغه­های مهم نیروهای مسلح کشور است. هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه فاکتورهای آمادگی جسمانی شامل انعطاف­پذیری، چابکی، سرعت، توان هوازی، توان بی­هوازی و قدرت انفجاری در بین دانش­آموختگان آجا بود. بدین منظور 100 نفر از دانشجویان منتخب ­ورزشکار دانشگاه­های افسری امام علی (ع) و نیرو هوایی شهید ستاری به‌صورت داوطلبانه و در دسترس در تحقیق شرکت کردند. سپس از همه آزمودنی­ها در سه جلسه در سه روز بافاصله یک هفته بین هر جلسه، آزمون­های رست، نشستن و رسیدن اصلاح­شده هوگو، دوی سرعت 36 متر، آزمون پرش سارجنت، آزمون ایلی نویز و آزمون کوپر گرفته شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها ابتدا از آزمون کولموگرف – اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن داده­ها و آزمون t مستقل برای بررسی تفاوت­های بین دو گروه و از نرم­افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. نتایج نشان داد در متغیرهای سرعت (0001/0p=)، چابکی (0001/0p=)، قدرت انفجاری (0001/0p=)، توان هوازی (0001/0p=) و توان بی­هوازی (0001/0p=) بین دانشگاه شهید ستاری و دانشگاه نیروزمینی امام علی (ع) تفاوت معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج می­توان اظهار داشت که فاکتور­های آمادگی جسمانی در بین دانش­آموختگان دانشگاه­های نیرو زمینی امام علی (ع) و نیرو هوایی شهید ستاری با یکدیگر متفاوت است.

کلیدواژه‌ها


امامی، علی. کردی، محمدرضا. نجفی پور، فرشاد. (1390). ارزشیابی و توصیف شاخص­های ترکیب بدنی، فیزیولوژیکی و آمادگی جسمانی- حرکتی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع). مجله علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 9(1)، 12-19. 
برارپور، ابراهیم. دبیدی­روشن، ولی­الله. فیاض­موقر، افشین. (1396). پایش وضعیت ترکیب بدنی، آمادگی جسمانی و حرکتی دانشجویان افسری نیروی زمینی ارتش و ارائه نورم ملی. ابن‌سینا / اداره بهداشت و درمان نهاجا، 19(4)، 21-14.
بهامین، وریا. (1392). بررسی سطح آمادگی جسمانی کارکنان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی و مقایسه آن با نورم های ملی و ارائه راهکارهای لازم. انتشارات نیروی هوایی.
رضازاده کرمانی، محمد. خوشدل، علیرضا (1392). توان سنجی و بررسی شاخص­های فیزیولوژیک آمادگی جسمانی در پایوران ارتش جمهوری اسلامی ایران. ابن سینا / اداره بهداشت و درمان نهاجا، 15(1)، 29-36.
فکوریان، علی. آذربایجانی، محمدعلی. پیری، مقصود. (1391). تأثیر یک دوره تمرین منتخب نظامی بر آمادگی جسمانی، شاخص توده بدنی، سلامت روانی و خلق‌وخوی دانشجویان افسری. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 10(1)، 17-27.
کارگر فرد، مهدی. سالاری، محسن. (1387). ارتباط بین سن، شاخص تودة بدنی و شاخص­های آمادگی جسمانی در نیروهای زمینی ارتش. پژوهش در علوم ورزشی، 21، 101-115.
کاشف، مجید. نظریان، عباس. (1392). ارزیابی و تدوین نورم­های آمادگی جسمانی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی. نشریه آموزش تربیت‌بدنی، 2(1)، 29-38.
واعظ موسوی، محمدکاظم. (1367). تأثیر یک دوره تمرین استقامتی بر عملکرد قلبی- عروقی مراکز آموزشی بسیج. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی. دانشگاه تهران. تهران.
 
Bertini, I., Pujia, A., & Giampietro, M. (2003). A follow-up study of the variations in the body composition of karate athletes. Acta Diabetol, 40(1), 142-144.
Clarke, H. H. (1976). Application of measurement to health and physical education.
Cooper, K. H. (1968). A means of assessing maximal oxygen intake. JAMA, 203, 135-138.
Department of the Army Washington dc. (1998). Physical fitness training. Head Quarters, FM 21-20
Friedl, K. E., Moore, R. J., Hoyt, R. W., Marchitelli, L. J., Martinez-Lopez, L. E., & Askew, E. W. (2000). Endocrine markers of semistarvation in healthy lean men in a multistressor environment. Journal of Applied Physiology, 88(5), 1820-1830.
Gualdi-Russo, E., & Zaccagni, L. (2001). Somatotype, role and performance in elite volleyball players. J Sports Med Phys Fitness, 41(2), 256–62.
Haskell, W. L., & Kiernan, M. (2000). Methodologic issues in measuring physical activity and physical fitness when evaluating the role of dietary supplements for physically active people. Am J Clin Nutr, 72(2), 541-50.
Hutchinson, J. W., Greene, J. P., & Hansen, S. L. (2008). Evaluation active duty risk-taking: military home, education, activity. Drugs, sex, suside andsafety method. Mil Med, 173 (12), 1164-7.
Knapik, J. J., Canham-Chervak, M., Hoedebecke, E., Hewitson, W. C., Hauret, K., Held, C., & et al. (2001). The fitness training unit in U.S. Army basic combat training: physical fitness, training outcomes, and injuries. Mil Med, 166(4), 356-61.
Mckenzi, D.C., Coutts, K.D., Strlrling, D.R., Hhoebe, H.H., Kuzara, G. (1986). Maximal work production following two levels of artificially induced metabolic alkalosis. European Journal of Applied Physiology and Occupational physiology, 4(1), 8-35.
Wijk, J. (2001). Physical culture, sports and military preparedness: on the upswing in physical. Education and public health in Sweden during World War II. Hist Tidskr, 4, 655-86.
Young, W., & Farrow, D. (2006). A review of agility: Practical applications for strength and conditioning. Strength and conditioning journal, 28(5), 24.