1
استادیار علوم دفاعی راهبردی، دانشگاه امام حسین)ع(
2
کارشناس ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی، دانشگاه امام حسین)ع(
چکیده
توان رزم، میزان توانایی سازمانهای نظامی در اجرای مأموریت واگذاری است که تلاش جهت ارتقاء آن، به عنوان یک وظیفهی مهم فرماندهی در سازمانهای نظامی، حیاتی است. برای دستیابی به هدف فوق (ارتقاء توان رزم)، عوامل متعددی دخیل است که یکی از مهمترین این عوامل، سبک رهبری و فرماندهی سازمان میباشد. از طرف دیگر سازمانهای نظامی یکی از سازمانهای مهم و تأثیرگذار در جامعه بوده که در راستای تأمین امنیت کشور تلاشهای بیوقفهای را انجام میدهند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر رهبری تحولآفرین بر ارتقاء توان رزمی انجام شده است که از حیث هدف، یک تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت، در زمرهی تحقیقات توصیفی است و به دو روش کتابخانهای و میدانی به فرجام رسیده است. ابزار پیمایش پرسشنامهی محقق ساخته با اعتبار 88/. و پایایی 91/. است. جامعهی آماری پایوران یک سازمان دفاعی به استعداد 460 نفر است که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 210 نفر انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همهی مؤلفههای رهبری تحولآفرین، ترغیب ذهنی (با ضریب تعیین 347/0)، نفوذ آرمانی (با ضریب تعیین 434/0)، انگیزش الهامبخش (با ضریب تعیین 417/0) و ملاحظه فردی (با ضریب تعیین 463/0) بر ارتقاء توان رزمی، مؤثر هستند.