طراحی و تبیین مدل جانشین‌پروری با رویکرد مدیریت استعداد در ارتش جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران mohsen.najafi00@gmail.com

2 استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران(* نویسنده مسئول)fahaghshenaskashani_93@yahoo.com

3 دانشیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانalirezaamirkabiri@gmail.com

10.22034/iamu.2022.541784.2668

چکیده

پژوهش حاضر با هدف طراحی و تبیین مدل جانشین‌پروری با رویکرد مدیریت استعداد در ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1400 انجام شده است. این تحقیق یک تحقیق کیفی و داده بنیاد می‌باشد و از نظر هدف بنیادی محسوب می‌گردد. جامعۀ آماری پژوهش، فرماندهان و استادان و خبرگان جامعۀ علمی و دانشگاهی و همچنین متخصصان و مدیران ارتش جمهوری اسلامی ایران (درجه سرهنگ به بالا) با بالاترین تحصیلات، بالاترین تجربه، داشتن تألیف و ایده می‌باشند که به اصطلاح خبرگان آگاه نام دارند و در فرآیند مصاحبه شرکت کردند. در این پژوهش از مصاحبه‌های ساختارنیافته و عمیق برای گردآوری داده‌ها و اطلاعات استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات از طریق کدگذاری (کدگذاری باز، محوری و گزینشی) و نرم‌افزار MAXQDA انجام گردید. در پایان مدل کیفی ارائه گردیده است که متشکل از شرایط علّی (ساختار سازمانی، مدیریت درون سازمانی، خط مشی و اسناد بالادستی، شرایط زمینه‌ای (تربیت و آموزش، قابلیت‌های نیروی انسانی، قوانین و دستورالعمل‌ها)، مقوله محوری (ارزیابی منتخبین، پیشرفت منتخبین، انتخاب و جذب و بکارگیری استعداد)، شرایط تعدیلگر (افراد، محدودیت‌های سازمانی، جو حمایتی سازمان)، راهبردها (بهینه‌سازی برنامه جانشین‌پروری، نگهداری استعداد، ارتقا و توسعه استعداد، شناسایی مناصب کلیدی)، پیامدها (تقویت فرهنگ جانشین‌پروری، ارزیابی اثربخشی نظام جانشین پروری، توسعه مدیریت استعداد) می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


بوربور جعفری، مریم؛ احمدوند، سهراب (1395)، جانشین­پروری مقدمه جانشین­سازی. کنفرانس جهانی مدیریت، اقتصاد حسابداری و علوم انسانی در آغاز هزاره سوم، شیراز.
تدبیری، سیروس؛ رئیس­پور، علی؛ ساده، احسان؛ افشارنژاد، علیرضا (1396)، تدوین و ارائه الگوی نظام جانشین­پروری مبتنی بر شایستگی مدیران پژوهش مبتنی بر رویکرد کیفی داده بنیاد. نشریه علمی پژوهشی مدیریت فردا، 16: 33-54.
جلیلیان، امیرمنصور؛ صوفی، علیرضا (1392)، جانشین­پروری مدیران و فرماندهان ناجا (ابعاد و اعتبارسنجی بر اساس تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی). فصلنامه نظارت و بازرسی، ش 23، س 7.
حسینیان، شهامت روضه­ای؛ منصور شمسی، علیرضا (1398). عوامل موثر بر جانشین پروری مدیران در پایس پیشگیری ناجا. فصالنامه نظارت و بازرسای، 13(39)، 99-166.
دانیالی ده حوض، محمود، علامه، سید محسن، صفری، علی. (1397). طراحی الگوی مدیریت جانشین پروری با رویکرد داده بنیاد. پژوهش نامه مدیریت تحول.
زین الدینی بیدمشکی، زهره؛ وزیری، مژده (1393)، مقایسه وضعیت موجود جانشین پروری و مدیریت استعداد با وضعیت مطلوب آن در نظام آموزش عالی.
قلی­پور، آرین؛ پورعزت، علی­اصغر؛ سبک­رو، مهدی (1390)، کاربست مدل میدان نیرو در برنامه ریزی برای جانشین­پروری. فصلنامه پژوهش های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، 1(3): 119 تا 139.
قلی­پور، آرین، مدیریت منابع انسانی (مفاهیم، تئوری­ها و کاربردها)، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی، 1390.
کریمی، عبدالله؛ تیموری، هادی؛ شاهین، آرش؛ شائمی­برزکی، علی (1397)، طراحی نظام ارزیابی عملکرد شایسته­محور، با رویکرد جانشین­پروری. فصلنامه علمی - پژوهشی مدیریت سازمان­های دولتی،2(6):70 تا 81.
محفوظی، علی؛ لفظ­فروشان، داود؛ قربانی، محمود (1398)، طراحی مدل جامع مدیریت استعداد با رویکرد جانشین­پروری در راستای توسعه بهره­وری سازمانی با استفاده از روش معادلات ساختاری ) مورد مطالعه: سازمان­های دولتی(. 48: 249-275.
Armstrong, M. (2006). A Handbook of Human Resource Management Practices, 10th edition. London: Kogan Page.
Byham, W.C, Nelson, G, and Pease, M. (2002). Cultivating leaders with an acceleration pool. Health Forum Journal, 28-30.
Charan, R. (2005). Ending the CEO succession crisis. Harvard Business Review, 83.
Chlebikova, D, Misankova, M. and Kramarova, K. (2015).planning of personal development and succession.procedia Economics and Finance,26:249-253.
Duttagupta, R. (2005). Identifying and managing your assets: Talent management. London: PricewaterhouseCoopers.
Goldman, C. (2020), "Structure, Culture, and Agency: Examining Succession Planning in California State University (CSU) Libraries", Journal of Library Administration, 60(1), pp.1-21
O’Donohue, M. (2016). Using a Knowledge Management Approach to Support Effective Succession Planninig in the Civil Service, Masters Dissertation, Dublin Institude of Technology.
Hunte-Cox, D.E. (2004). Dissertation: Organization Succession Planning and the Organizational Learning Capacity. Phd Thesis, George Washington University.
Lewis, R. & Heckman, R. (2006). Talent management: A critical review. Human Resource Management Review, 16(2), 139–154.
Pandey, S. & Sharma, D. (2014). Succession Planning Practices and Challenges: Study of Indian Organisations. Procedia Economics and Finance, 11: 152 – 165.
Rothwell, W.J. (2010). Effective succession planning: Ensuring Leadership Continuity and Building Talent from Within. 4th edition, New York, American Management Association.
Silzer, R. & Dowell, B. E. (2010). Strategy-driven talent management: A Leadership Imperative. San Francisco: John Wiley & Sons.
Stadler, K. (2011). Talent Reviews: The key to effective succession management, business strategy series, 12(5), 264-271.
Wolfe, R.L. (1996). Systematic succession planning: Building leadership from within. Menlo Park, Crisp publications Ltd.
Wellins, R. S. Smith, A. B. & Rogers, R. W. (2006). The CEO’s guide to talent management: Building a global leadership pipeline. Pittsburgh, PA: Development Dimensions International.