بررسی فرآیند تکوین شخصیت دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع):با تأکید بر مؤلفه‌های مثبت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه افسری امام علی (ع)، تهران، ایران (* نویسنده مسئول)gabbasian@gmail.com

2 مدرس دانشگاه افسری امام علی (ع)تهران،ایران sha13522531@gmail.com

10.22034/iamu.2022.528753.2562

چکیده

یکی از مهمترین مؤلفه‌های مورد بحث در تکوین شخصیت هر فردی پیوند دو جانبه بین شخصیت و محیط زندگی اجتماعی و سازمانی فرد بوده است. در این میان، سازمانهای نظامی به لحاظ اقتضائات خاص خودشان، به مساله شخصیت افراد و تربیت کارکنانی متناسب با اهداف سازمانی خود اهمیت ویژه‌ای قایل هستند و سرمایه‌گذاری‌های کلانی در این راستا هزینه می‌شود، لیکن حصول اطمینان از نتیجه‌بخش بودن این تلاشها و سرمایه‌گذاری‌ها در حیطه پدیده شخصیت چندان مورد مطالعه منسجم قرار نگرفته است. بر این اساس، در این مطالعه تلاش شد تا روند تکوین شخصیت دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا) در طول مدت زمان تحصیل در دانشگاه مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا، مجموعا 194 نفر دانشجو به ترتیب 65، 65، و 64 نفر ورودی های سالهای تحصیلی 1396، 1397 و1398 به پرسش‌نامه شخصیتی NEO-RI-P متشکل از 30 مؤلفه پاسخ دادند، لیکن بررسی‌های این مطالعه منحصر‌به 20 مؤلفه مثبت بود. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌های حاصله از شاخص‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی از نوع آزمون‌های آماری تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA)  برای سی مؤلفه پرسشنامه شخصیت به صورت جداگانه توام با آزمون تعقیبی تک‌تک مؤلفه‌ها استفاده گردید. نتایج حاصله حاکی از فقدان روند و الگوی منظمی از تکوین کلیت شخصیت دانشجویان از یک طرف و فراز و فرودهای قابل تأمل و غیر‌منتظره در اغلب مؤلفه‌های مثبت شخصیت دانشجویان است. نتایج حاصله می‌تواند منشاء تجدیدنظر در برنامه‌ریزهای تربیتی و آموزشی باشد.   

کلیدواژه‌ها


آتشی، سید حسین و رضایی، علی (1394). پیش‌بینی موفقیت شغلی فرماندهان و افسران نزاجا از طریق ویژگی‌های شخصیتی نئو. طرح تحقیقاتی، دانشگاه افسری امام علی(ع).  
آتشی، سید حسین و صادقی، وحید (1398) پیش‌بینی موفقیت شغلی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی(علیه‌السلام)  از روی صفات شخصیتی بر اساس مدل نئو(NEO): دانشگاه امام علی (ع).
بهرامی، محسن (1385). بررسی و مقایسه مؤلفه‌های شخصیتی در فرماندهان صف یگان‌های دانشجویی دانشگاه علوم انتظامی. فصلنامه دانش انتظامی، شماره 1، صص. 136-118.  
پور رشیدی، رستم و جلالی جواران، مرتضی (1389). شکل‌گیری شخصیت از دیدگاه روانشناسی و قرآن و سنت. کار آفرینان امیرکبیر، 64. 
خادم‌الحسینی، احمد (1388) سنجش کیفیت ذهنی زندگی در نواحی شهری، جغرافیا و مطالعات محیطی، ش3، صص 45-60.  
سرگلزایی، مهراله (۱۳۹۴). بررسی مبانی نظریه صفات درباره ماهیت و رشد شخصیت انسان، کنفرانس ملی آینده‌پژوهی علوم انسانی و توسعه. 
شریفی، رضا (1389). بررسی عوامل پیش‌بینی کننده همـدلی – نوع‌دوستی در جوانان و آزمون میزان گرایش آنها بـه نیکوکـاری بـه‌منظور دستیابی به مدل معرف شخصیت مثبت اجتماعی (نوع-دوست) پایان‌نامه دکترای روانشناسی – دانشگاه علامه طباطبایی
شولتز، دوان و شولتز. سیدنى الن (١٣92). نظریه‌هاى شخصیت. ترجمه یحیى سید محمدى. تهران: نشر ویرایش.   
صرافت، شیدا و نصر، طاهر. (1396). تأثیر چگونگی طراحی محیط زندگی در روحیات و روند شکل-گیری شخصیت افراد. کنفرانس بین المللی عمران ، معماری و شهرسازی ایران معاصر ایران-تهران، مرداد ماه 1396. 
فتحی آشتیانی، علی (1378). ویژگی‌های شخصیتی فرماندهان نظامی از دیدگاه قرآن. همایش مسایل روانشناختی در نیروهای نظامی. 
فیست، جس.، فیست، گریگوری جی.، و رابرتس، آن (1395). نظریه‌های شخصیت. ویراست هشتم. ترجمه یحیی سیدمحمدی، تهران: روان.  
کریمی، یوسف (1392). روانشناسی شخصیت. تهران: ویرایش.  
مظاهری نژاد فرد، گلناز؛ باقریان، فاطمه ؛ ملحی، الناز (1399). رویکرد صفات در تحول شخصیت: مطالعه مروری، رویش روان‌شناسی، سال ۸، شماره ۱۱، شماره پیاپی 44.  
 مهرابی، حسینعلی؛ میرزایی، غلامرضا؛ فتحی آشتیانی ، علی؛ و کرمی نیا، رضا (1394). نقش ویژگیهای شخصیتی در سبک زندگی نیروهای مسلح. فصلنامه روانشناسی نظامی دوره ۶، شماره ۱۲، بهار 1394، صص، 38-29. 
ملکی، بهنام؛ صانعی، سعید؛ برهانی، حسین و قوامی، اکبر (1390). تأثیر دوره آموزش نظامی بر ویژگی‌های شخصیتی دانشجویان نظامی. مجله طب نظامی، شماره 4، صص. 200-159.
  Attwater, L.E. &Yammarino, F.J. (1993). Personal attributes as predictors of superiors, and subordinates perceptions of military academy leadership. Human Relations, 46, pp. 645-668.   
Cattell, Raymond B. (1985). Human motivation and the dynamic calculus. New York: Praeger. 
Daneshfard K, Zakeri M. (2011). Relationship between general obligator’s training periods and development of personality tasks. Iranian Journal of Military Medicine, 13(3), pp.159-62.   
Darr, W. (2011). Military Personality Research: A Meta-Analysis of the Self Description Inventory. Australian Journal of Psycology. 23(3), pp. 272-296
Feist, Jess. (1994). Theories of personality. Brown & Benchmark.  https://books.google.com/books?id=Wv5d6uzbAs8C 
Jackson, J. J., Thoemmes, F., Jonkmann, K., Lüdtke, O. M., & Trautwein, U. (2012). Military training and personality trait development: Does the military make the man or does the man make the military? Psychological Sciences, 23(3), pp. 270–277.  
John, O. P., Hampson, S. E., & Goldberg, L. R. (1991). The basic level in personality-trait hierarchies: studies of trait use and accessibility in different contexts. Journal of personality and social psychology, 60(3), 348.  
McAdams, D. P. (1995). What do we know when we know a person? Journal of personality, 63(3), pp. 365-.693. 
Plasker, E (2007). The 100-Year lifestyle. Adams Media, an F. Publications company. U.S.A. 
Skoglund, T.H., Brekke, T-H, Steder, F.B., & Boe, O. (2020). Big five personality development in Norweigian Special Opertations forces. Frontiers in Psychology. May, (11) 747.